నీ విలువ తెలిసెన్!

భువినుండు నట్టి గోక్షీరధారలన్, మధుర ఫలంబులన్ కోరన్
దివినుండు అమరులు సేవించునట్టి అతి మధుర సుధాధారలన్ కోరన్
నా మనంబు కోరునది ఏమని ఆలోచించగా ......
తెలిసెన్  దాగున్న నీ గొప్పలన్నియును   
భూలోక స్వర్గమే ఈ పుణ్యభూమి

తల్లీ! ఓ భారతమాతా!
నీ హృదయ ఔదార్య వాత్సల్యముల యొక్క
మాధుర్యతను కనుగొంటిని కదా!
పావనీ!
నీ పద కమల సేవ చేయు భాగ్యమే భాగ్యమ్ము కాదా!
నాకు దొరికియున్న శ్రీకరుని కరుణా కటాక్ష వీక్షణాల

వలన నా జన్మ చరితార్ధమయ్యెన్ తల్లీ!

ఈ జన్మకింకేమీ సరిలేదు ఓ కల్పవల్లీ!
కోరనంటిని కదమ్మ ఇంకేమియు నిన్ను నా తల్లి భారతీ!

మాతృగర్భంబు నుండి మొదలు తనువు చాలించు వరకు
బ్రహ్మజ్ఞానము కలుగునట్టి బ్రాహ్మణ జన్మనెత్తినన్
జ్ఞాన హీనమైనట్టి నీచ జన్మనెత్తినన్
కలుగదు నాకు ఇసుమంత చింత
నీవు తల్లివైతే చాలు అదే నాకు ఉత్తమ జన్మ!

సిరిసంపదలు, మేడలు, మిద్దెలు, సుఖమనే మాటలు
తలువన్, కోరను గాక కోరన్ 
నరసంచారమే లేక శిధిలమైనట్టి పూరి పాకైనన్
చాలు ఈ పుడమి మీద
అందు నిశ నాలుగు ఝాముల మిణుగురులున్నన్
చాలు వెలుగు కొఱకు
ఈ భరత భూమిపై ఉండుటే భాగ్యమమ్మా!
అదియే నాకు సౌఖ్యమమ్మా!

అడుగంటి, ధవళవర్ణంబు వీడి
మాడినట్టి అన్నమైనన్ చాలు
సుడిగాలికి రేగినట్టి దుమ్ము
నిదురించు వేళ నాకు దుప్పటి కాగా
కాలమునందు వచ్చెడి ఎండ వానలకు
చలించను గాక చలించను 
తుదకు ఈ విధమున ప్రాణములే పోయినన్
విచారముండదు నాకు వినవె తల్లీ!

నా మదినందు కొలువున్న శ్రీహరిని కొలిచి
 వరములు కోరను గాక కోరన్
ఐహిక సుఖాల వాంఛల జోలికి వెళ్ళన్
ఆత్మస్తుతి, పరనిందలన్ చేయన్
విద్వాంసులు నను కీర్తించాలని కోరన్

ఈ వసుధ ఉన్నంతవరకు నేను 
ఎన్ని జన్మలెత్తినను
భరత భూమినందు పుట్టుటే
కోటి వరాలు నాకు!
జై భరత భూమి!